Wat nu?
We zijn ver gekomen: het Honey –Bee Educational Center is gewoon ronduit hartstikke mooi geworden. Ondanks het feit dat we ineens totaal in het diepe werden gegooid voor wat betreft bijenhouden, toen onze ”bijencoach in hart en nieren” Kebba Touray 13 december 2020 overleed, is het ons gelukt om van acht volken binnen anderhalf jaar naar 30 volken te imkeren.
Zoveel volken zijn eigenlijk voor onze kleine groep zonder coach, een ongelooflijke uitdaging.
We hebben natuurlijk ook nog een kliniek waar we inmiddels honderden kinderen succesvol en grotendeels pijnloos hebben mogen genezen, een fabriek, een vrouwentuin, een boel dieren en andere zaken te managen.
In Gambia kan je nog geen twee uur vooruitplannen omdat niets loopt zoals het moet.
Dat is best eens leuk, die chaos. Op Schiphol vond ik orde scheppen in de zwaar overboekte vliegtuigen, naar Nigeria bijvoorbeeld, een enerverende maar leuke klus. Je uiterste best doen, terwijl de klok tikt, om de medewerking van mensen te krijgen ondanks woeste emoties…en toch de brug achteruit kunnen zetten op de tijd dat het vliegtuig moet afrollen. Een kick!
Echter is het 25 jaar managen van constante en ultieme chaos een redelijk slopende zaak, je moet 24 uur “aan staan”, zoals onze voorzitster Maaike dat zo treffend uitdrukte. Nooit dat voldane gevoel dat het klaar is. Soms breekt dat me op en word ik ☺ … zal ik maar zeggen “wat instabiel”, té emotioneel, uit balans en dan sodemietert gelijk alles in elkaar dat ik trachtte op te bouwen. En dan hoop ik op vergeving van ons bewonderingswaardige team en pakken we de boel weer op en gaan we weer door. De afgelopen maanden kregen we pittig veel voor onze kiezen; onze toegangsweg naar Mariamakunda giga naar de knoppen, de brug van mijn vader zwaar beschadigd, weer omgevallen muren, enz. , geen fondsen voor duurzame reparaties maar we functioneren toch nog steeds door alles heen!
We hadden de uitbreiding naar 30 bijenvolken nodig om honingopbrengst te creëren om zo de salarissen te kunnen betalen van al onze werknemers op het land. Dat ging door 150% inzet van allen, okay. Net toen het tijd was om de honing te gaan oogsten, begonnen de regens, veel en veel te vroeg en heftig! Dat was voor de bijenvolken geen grapje om op te anticiperen.
Veel regen betekent weinig bloemen en dus geen nectar en stuifmeel en dus geen eten voor de bijen en hun larven. In de tropen blijven bijen het hele jaar door baby’s produceren en hebben ze dus, anders dan in Nederland, echt het hele jaar eten nodig.
We konden niet anders besluiten dan ze hun honing te laten behouden om het regenseizoen door te komen. Zij hebben dan veel uitdagingen door de ongenadige hitte en luchtvochtigheid, akelig veel gemene insecten die daar wel bij varen en een gevaar vormen voor de bijen.
Onze brandwondenpatiëntjes worden gratis geholpen, de verbandinzamelactie die we onlangs hielden, waar velen bij hebben geholpen, stellen ons weer in de gelegenheid om 10 tot 40 kinderen te helpen, al het verband zit al op de boot. En dat is maar goed ook want we hebben nu een pittig geval. De kleding van een negenjarig jongetje vatte vlam waarbij hij beide benen en zijn genitalia deels verbrandde. Een dergelijke zware verbranding (door vlammen) kost heel veel behandelingen en heel veel verband. Hij woont nabij de kliniek en wordt door zijn oude vader met een kruiwagen gebracht omdat de toegangsweg zo goed als onbegaanbaar is. Verbandverbruik ligt nu dus hoog. Het hebben van meerdere reguliere sponsors zou daarbij heel erg helpen, zodat we kunnen plannen. We moeten het verband in Nederland inkopen, maar voordat het hier is zijn we drie maanden verder. Dat vereist planning en planning vereist beschikbaar budget.
Je snapt het… doordat we geen honing konden oogsten, relatief veel patiëntjes kregen, zijn we financieel leeggelopen. Het regent nog steeds. Daarom ga ik zo dadelijk mijn kasten inspecteren als ik niet flauwval in mijn pak met alle zware kleding eronder, de hitte is overweldigend, maar de bijen hebben hulp nodig in deze tijd.
De salarissen van het behandelend personeel in het brandwondencentrum kosten € 150,- per maand. Daarvoor wordt de kliniek schoongemaakt (door Rose), worden de brandwonden van kindjes zeven dagen per week behandeld (door Kebba en Oliematou, zonder dat het personeel extra tijd betaald krijgt, maar dat doen ze gewoon uit eigen humanitaire motivatie) en wordt voorlichting gegeven over hoe ze hun brandwondenkindjes thuis zelf kunnen helpen en worden de Aloe Vera’s verzorgd (door Mariama en Gibril en Kebba), bewaterd en bemest.
Mijn mensen zijn me zielsdierbaar. Het nu niet weten of we deze maanden nog verder kunnen vanwege een lege kaspot, breekt me en is de reden dat ik je dit voorleg. Ons bestuur schrijft en zoekt naar fondsen maar bij diverse instanties lijkt niemand zelfs maar de moeite te willen nemen om te antwoorden. Zo is de nood nu aan de man geraakt. Wij hier in Gambia doen hard ons best om te produceren voor vooruitgang, onze producten worden zeer gewaardeerd en helpen velen gezonder te blijven of wonden te genezen met de producten die we maken. Echter is de economie erg gepest door de Covidperiode, het uitblijvende toerisme en het gebrek aan koopkracht van de lokale bevolking. Onze omzet in Kololi is dus, in afwachting van het seizoen dat spoedig begint, minimaal en niet genoeg om dit op te vangen. Straks hopelijk wel weer. Mensen hebben het ongenadig zwaar. Ik overweeg om op de zaak vier dagen ontbijt te gaan verstrekken want kosten voor eten en transport zijn zo hoog geworden dat zij dat van hun salaris onmogelijk kunnen betalen.
We moeten een aantal maanden door zien te komen in ons brandwondencentrum. We hebben straks honingopbrengst en in Kololi betere omzet en hopelijk bezoekers voor ons Honey Bee Educational Center. Ieder zit in een lastig parket gezien de wereldomstandigheden en de energiecrisis waardoor vooral Nederland pittig te grazen is genomen. En toch leg ik ons verzoek voor jullie neer: mocht iemand willen ondersteunen zodat we de komende maanden even door kunnen en we mensen hier de helpende hand mogen blijven bieden (denk je eens in hoe een heftige brandblaar je dag kan verpesten… en dan voor een kind in de tropenzon, …een deel van een arm en hand, romp, billen, …we krijgen ze vanaf 9 maanden oud tot …), er blijft geen duppie aan de strijkstok hangen………..we hebben een ANBI status als dat mocht helpen…, als er nog iemand is die alvast voor kerst of gewoon omdat het oktober is ☺, de kliniek wil steunen, dan kunnen we je een tikkie sturen, als je iemand van ons bestuur t.w. Ellen, Ivonne, Maaike of mezelf, even een berichtje stuurt “ik wil wel helpen” op Whatsapp of zo…
Dan ben ik nog even onbescheiden door te stellen dat je, door ons te steunen in ons brandwondencentrum, mede-eigenaar bent van het creëren van kleine en grote wonderen!! Misschien vind je dat net als wij belangrijk. Een klein lichtje doet de duisternis immers teniet. En de duisternis lijkt zich aan de wereld te willen opdringen. Wij doen daar graag wat aan!
Wij zijn het meest geholpen met reguliere sponsors. Wil je ons duurzaam sponsoren door elke maand een vast bedrag over te maken? Klik https://www.stichting-carefornatural.org/doneren/ of via bankrekeningnummer NL63RABO0111774446 t.n.v. Stichting Care for Natural, o.v.v. hulp voor het Aloë Vera Brandwondencentrum.
Je mag ons ook eenmalig steunen! Hier kan je onderstaande link voor gebruiken:
betaalverzoek.rabobank.nl
Het bedrag kan je zelf invullen ☺.
Namens Care for Natural heel erg bedankt!
Zonnige groet, Claudette
