Dierenblog

Het is moeilijk om heel mooie dingen over dieren te schrijven hier in dit land.

Maar ik heb twee mooie verhalen om te delen!

Gorgeous one-eyed George

George, de inmiddels gecastreerde wilde kater, zou naar een paradijsachtige omgeving gaan.

Echter een minder prettige bijkomstigheid is, doordat het water zo hoog stond, ook op die plek, de restaurant gasten werden gevraagd hun dieren aangelijnd te houden. Een dame vond dat haar hondje een uitzondering moest zijn. Het hondje ging naar de waterkant en… trof daar een krokodil… de rest laat zich raden!

Georges aanstaande baasje zou uit Ierland terugkomen en hem ophalen. Daar wacht ik nog steeds op.

Zij wilde graag wachten tot het water zou zakken zodat George niet hetzelfde lot overkomt als het onfortuinlijke hondje.

Zij gaf kort na terugkomst, na vijf weken te zijn weggeweest, aan dat er medisch weer iets is was en dat ze voor een nieuwe operatieafspraak moet komen. Dus ze gaat weer op reis en kan George nog niet nemen. George is inmiddels vrienden geworden met Mikey, mijn geholpen kater van 4, en Gangster, een chagrijnige 12-jarige kat, poes Jip is een beetje bang voor hem, maar Mighty, mijn 12- jarige hond, helpt me zijn oren schoon te maken, likt hem droog als ie door een regenbui is overvallen (ik begin met afdrogen en Mighty helpt) en staat haar bed, dat vanwege de regen nu in mijn kantoor staat, af aan George. George, al 2 maanden hinkend vanwege herhaaldelijke poot-kussen schade,  waant zich de koning. Hij vindt niet heerlijkers dan dat ik in zijn oren zit te peuteren om rommel voorzichtig te verwijderen en als ik Moringa-ointment op zijn gespleten voetkussentjes doe, gaat-ie op zijn rug liggen… hij vindt alle aandacht geweldig. Ik ben verliefd op hem, hij is heel bijzonder en ik wil hem het liefst houden… Maar ik heb inmiddels 8 katten en 8 honden vergaard, dat kost me rond de €300,- per maand, zonder dierenartskosten, dus alleen al aan eten… ik kan het niet zo volhouden.

Maar George is een kanjer die zo lief is dat je je niet kan voorstellen dat ie wild is.

De hond die kwijt is maar stiekem gevonden.

Ik weet van een hond die ik vaak zie, hij heeft de kleur van een kokosmat en zijn haar lijkt er ook op maar dan in grote wantoestand. Alleen de schaar kon hem nog redden van zijn verschrikkelijk rommelige vacht. Hij werd ‘s nachts opgesloten in een hokje van dakplaten en huilde in de nacht.

Zijn eigenaar, een redelijk beschaafd uitziend persoon, denkt dat als de hond eten en een droge plek heeft, hij een goede baas heeft. Naar beste eer en geweten, daar heb ik geen twijfel over.

Er waren eerst twee honden, overdag sloten de eigenaren de honden buiten de poort… als ik voorbijreed, sprong de kokosmathond, tegen mijn auto op, alle diepe krassen erop zijn van hem. Ik gaf hem soms eten, maar moest dan met een bloedgang wegscheuren want hij rende me achterna tot aan ons huis en viel dan mijn honden aan die daar niets van snapten.

Op een dag was ie kwijt, de andere was hem al ruim 6 maanden geleden gesmeerd, die is met voetballende jongens mee gerend naar het strand en heeft een leuker adres gevonden.

De kokosmatachtige hond werd weggegeven, raakte vervolgens kwijt en is nooit meer gezien. Dat denkt zijn voormalige baasje. Die geen emotionele band met het dier heeft. Maar ik weet dat het is omdat ie ergens een geweldig huis heeft gevonden, iemand die knettergek op hem is, waar ie nooit meer opgesloten zal worden, iedere dag eten en drinken krijgt en heel heel, heel veel vriendschap van zijn baasje. Hij woont op een terrein dat je zou kunnen vergelijken met de jachtvelden… maar dan op aarde ☺.

En al hebben we veel te klagen over de schade van de regens… Onze Whiskey kan haar lol niet op en zwemt zich slank daar in Mariamakunda.  Chicco, ongeveer 12 jaar, kreeg jaren geleden door een gruwelijk incident, heel veel schade aan zijn gehele lijf. Hij heeft het overleefd, een beetje schots en scheef, maar hij leeft als een jonge prins in zijn scharminkelige lijf. Steeds weer denken we… oef nu gaat ie bergafwaarts, soms is hij ineens 5 dagen weg, hij komt dan terug, eet voor 10 en dan knapt ie weer op, staat ie me weer glanzend op te wachten en rent hij de hele dag en maakt ie het de apen lastig. De Mendy (Paul en Ollie) familie is erg gek op alle dieren. Alle schapen hebben een naam en de kleinste kinderen liggen met de honden, als een roedel onder de ventilator op de grond, als we in het Honey Bee Educational Centre bezig zijn.

We hebben een schildpad door ons land zien komen die met de regen meegevoerd is. Alleen is ie denk ik verder gespoeld, want ik kan hem niet vinden.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *