De stand van zaken om ons heen

De snelweg wordt werkelijkheid. De anderhalve kilometer die ik erover naar huis rijd, is zenuwslopend. Er zijn geen strepen op de driebaansweg wegen, mensen rijden tegen het verkeer in, niemand lijkt de regels te kennen en de uitritten zijn aan de linkerkant, in plaats van aan de rechterkant.

Heel lange, hoge stoepranden maken dat we niet kunnen afslaan naar waar we moeten zijn, we moeten doorrijden tot de volgende rotonde, maar nergens staan borden, wegbewijzering of rijrichtingen, die zomaar van het ene op het andere moment veranderen door betonnen blokkades op de rijbanen, zonder waarschuwingen.

Als je van de snelweg af wilt, weet je niet waar gaten zijn gegraven vanwege het vele water, waar betonstalen de grond uitkomen (je kan ze niet zien!), waar een greppel of geul is… waardoor menig auto op z’n kop belandt in een gat van ’t een of ander.

Kindjes en honden proberen de weg over te steken (6 banen dus) maar hebben onvoldoende overzicht. Als je stopt om iemand te laten oversteken, is de kans groot dat ze voor je auto worden doodgereden omdat iemand je aan de verkeerde kant inhaalt.

Een levensgevaarlijke chaos is het geworden, voor mijn gevoel een beetje de weergave van hoe het er hier nu overal aan toegaat.

Een ander verhaal is dat we ineens allemaal mooie nummerborden met de gps-coördinaten op onze poort hebben en nog een ander nummer dat op onze muren is gesprayd. Wie heeft dat betaald en gecoördineerd, waar is het voor? Of heeft ook Gambia haar ziel verkocht aan de WHO en is dit voor de algehele controle van verplichte farmaceutische-toedieningen, met het oog op de pandemie-wet, waarbij het ons opgelegd gaat worden wat ons toegediend gaat worden, door de Wereld “Gezondheids” Organisatie vroeg iemand zich af? Of zouden we straatnamen en huisnummers krijgen? De gemiddelde burger lijkt het antwoord niet te weten.

Om tijdens de aanleg van de snelweg alternatieve wegen voor te bereiden, was – volgens horen zeggen – een West-Afrikaans bedrijf ingezet. Helaas blijkt dat bedrijf er met het geld vandoor en zijn er geen wegen gekomen. Dus banen we ons een weg tussen de bulldozers en ander groot wegenbouwmaterieel door.

Toen ik afgelopen week naar Mariamakunda reed, lag een kudde koeien, waaronder 5 kalfjes, op twee van de drie banen, alleen de rechterbaan was beschikbaar… en bedenk dan dat een gemiddelde basalttruck wel 40 ton weegt en veel vrachtwagen slechts kunnen remmen op hun versnellingen omdat hun remmen het niet doen….

Ik ploeter graag door de diepe modder met mijn auto op de zijwegen om niet over de snelweg te hoeven en niet alle ellende te hoeven zien.

Net als bij jullie een tijdje geleden, is het hier ongenadig heet, maar de regen doet de natuur weer exploderen met prachtig nieuw groen. De mango’s vallen bij tonnen van de bomen, citroenen gedijen en het loslopend vee heeft weer overal te eten.

Ons guesthouse Busy Bee is weer veel gasten goed bevallen. Het afgelopen jaar hebben we een goed seizoen gehad. We zijn van 6 naar 9 kamers zijn gegaan en er staat weer een flinke uitbreiding op stapel. De fabriek, de verkoop maar vooral de betalingen van klanten, verlopen sinds Covid moeizamer. We besloten de ruimte beter te gebruiken en hebben de fabriek gehalveerd om er twee kamers bij te maken voor Busy Bee Apartments.

In Mariamakunda zijn we begonnen met de bouw van 4 vakantiebungalows van +/- 60m2. Dit is weliswaar ons privéproject maar onze doelen zijn hetzelfde; hiermee hopen we de natuur te kunnen blijven beschermen zodat het kan gedijen, om het personeel te kunnen blijven betalen en om de community te ondersteunen. Nog nooit eerder hadden we zoveel dringende verzoeken om financiële ondersteuning van personeel, voormalig personeel, of van de nicht van de achterbuurvrouw haar broer….

We hopen 12 tot 14 vakantiehuisjes te bouwen, een parkje omgeven door de natuur dat Busy Bee Nature Residence gaat heten.  

We bouwen nu een leuk huis op een perceel van 450m2 dat we willen verkopen. Dan bouwen we de volgende en zo hopen we een 5- tot 7-tal huizen bouwen voor de verkoop. Dit is nodig om aan de fondsen te komen om de bungalows te kunnen bouwen. Er komt een kantine, een winkeltje, een kantoor en een zwembad. Het eerst koophuis zal over een maand of twee in de verkoop gaan en de eerste vier bungalows komen hopelijk binnen de komende 6 maanden in de verhuur. Aan de faciliteiten wordt stukje bij beetje gewerkt het komende jaar. 

Rohey was een van onze werkneemsters. Zij bracht haar man 3 jaar geleden naar onze kliniek met zeer ernstige brandwonden, waarvoor we hem moesten doorsturen naar het Kanifing ziekenhuis vanwege de medische complicaties en mogelijke chemische rookinhalatie waarvoor wij geen middelen hebben. Hij kreeg daar geen hulp of behandeling, hij bezweek na twee dagen. Kort erna stortte Roheys huis in door de regen. We waren toen Mariama haar huis net aan het afmaken en konden haar slechts ten dele ondersteunen.

Rohey, een bijzonder leuk, energiek en positief mens, overleed twee weken geleden. We zullen haar missen en wensen haar kinderen heel veel sterkte!

Onze Aloë Vera brandwondenkliniek gaat gestaag door met behandelingen. Alle hulde voor Kebba en Ollie. Sommige patiëntjes zijn zo moeilijk te verbinden dat je er toch heel wat moeite voor moet doen om iedere behandeling tot een goed einde te brengen. Geen moeite is te veel voor deze kanjers. Omdat we onze moeizaam vergaarde verbandmiddelen zo spaarzaam mogelijk willen besteden, wijzen we tegenwoordig sommige volwassen patiënten af.

We houden contact met onze ex-patiëntjes zodat we onze fotodocumentatie zo goed mogelijk kunnen bijhouden. De ernstige patiënten volgen we jaren om te kijken of ze probleemloos kunnen groeien, vooral waar de huid is aangetast door de genezen brandwond.

We hebben een praktische en efficiënte manier gevonden om moeilijk te verbinden lichaamsdelen beter te verbinden door van het gaas zakjes te maken waar we de Aloëbladen in arrangeren, al naar gelang de vorm van de wond. Hierdoor is het veel makkelijker om de Aloë aan te brengen en op z’n plek te houden tijdens het verbinden. Een betrokken vrijwilligster naait de zakjes voor ons in Nederland. Verschillende maatjes voor verschillende handjes, rompen, hoofdjes, enz. We blijven verbeteren en innoveren. Onze behandeling is immer nog steeds uniek in de wereld en we dragen straks graag zoveel mogelijk praktische kennis over in onze Aloe Vera Burn Treatment Manual.

De bijen weerstaan de hitte en enorme luchtvochtigheid vooralsnog best goed. We hebben weinig honing en dat is om twee belangrijke redenen. Ten eerste weten we pas sinds enkele maanden dat de Afrikaanse bij op een schaal van 10, slechts een 1 scoort voor wat betreft het opslaan van honing. Op voortplanting daarentegen, scoren zij hoog. Ze zijn dus het hele jaar door bezig zich voort te planten, in tegenstelling tot de Europese bij die daar een seizoen voor kiest. Onze Afrikaanse bijen hebben voor het voeren van hun aanwas, hun eigen honing nodig. De meeste imkers doen daar wat aan. Als een volk zich wil splitsen omdat hun volk te groot is geworden door succesvolle aanwas van nieuwe bijtjes, maken zij eerst raten aan met drone- (mannetjes) cellen, dat is een intensieve en tijdrovende klus. Het maken van de raten kost hun heel wat ‘brandstof/honing’. De koningin legt er eitjes in en door de op maat gemaakte zorg en voeding, komen er mannetjesbijen uit die bijna ééns zo groot zijn als de werkbijen (allemaal dames). De werkbijen maken dan koninginnencellen aan, dat zijn pinda-achtige cellen, meestal aan de zijkant van een raat, waarin een nieuwe koningin door speciaal voer, Royal Jelly, zich ontpopt. De nieuwe koningin vliegt na enkele dagen al uit met een 500-tal drones/mannetjes en wordt dan bevrucht. Daarna kan ook zij eitjes leggen om haar volk te helpen vermeerderen. De oude koningin vliegt, enkele dagen voordat de nieuwe koningin uit haar cel komt, weg met de helft van haar volk om elders een nieuw bestaan op te bouwen. Voordat zij uitvliegt, zijn verkenners soms al dagenlang aan het zoeken naar een goed nieuw onderkomen.  
De tweede reden dat we niet veel honing oogsten, is omdat onze focus ligt op het managen van de kasten om te voorkomen dat volken ziek worden. Wij richten ons NIET op het verkrijgen van zoveel mogelijk honing. Als we willen ‘inbreken’ op de natuurlijke ontwikkelingen van de bijen zelf, dan moeten we koninginnencellen wegbreken om het uitzwermen te voorkomen. Voor zover onze kennis reikt, geloven we dat juist nu de bijen wereldwijd, vooral door de opwarming van de aarde, het nog moeilijker zullen krijgen. We willen we ons uiterste best doen de bijen te ondersteunen in hun natuurlijke reactie op de klimaatsveranderingen. Bijen zullen in hun genetische informatie ongetwijfeld de kennis van millennia dragen (waarin vast en zeker ook de klimaatsveranderingen waar we nu ook mee te maken hebben, omdat dat immers een natuurlijk fenomeen is van millennia). Het voelt als incorrect om daar grote veranderingen in aan te brengen door, wat de meeste imkers wel doen, te voorkomen dat de bijen gaan zwermen en dus uitdunnen in de kast ten bate van de honingopbrengst.

Ik moet denken aan een zwangere moeder, waarvan de hele hormonale huishouding – die met iedere chemische actie in het lichaam te maken heeft – zich richt op de voorbereiding van de baby. Als er dan een plotse onderbreking komt op de zwangerschap, die van buitenaf is toegebracht, erkennen we de enormiteit van de hormonale effecten op werkelijk alles in haar lichaam en haar geestelijke toestand.

Zo vergelijk ik dat voor mijn gevoel met de bijen en hun ontwikkelingen, het is immers een zeer complex proces waarvan wij mensen nog maar zo weinig weten. We hebben bijen om de natuur te helpen en meer te leren over bijen. Het manipuleren van een volk past daar voor mij gevoel niet bij.

We doen het dus met wat minder honing…

Studenten

We zijn weer benaderd door een hbo-opleiding om studenten bij ons onderzoeken te laten verrichten. Deze studenten doen een minor Global Health. Daar hebben we zeker onderzoeken voor in petto. We hebben voorgesteld om vier studenten aan twee onderzoeken te laten werken. Het ene onderzoek betreft de bijen, het andere ons Hoge Bloeddruk Preventie Project.

We zijn in afwachting van hun reactie op ons voorstel. De studenten kunnen dan in Mariamakunda verblijven.

Onze Aloë Vera Moringa Sheabutter crème helpt heel wat mensen en dieren, bij brandwonden en bij huidproblemen. Daar zijn we bijzonder blij mee.  [foto crème in tubes]

Producten verbeteren blijft altijd een wens. Mooiere verpakkingen, betere kennis van toepassingen, enz.

Ellen (secretaris) komt gelukkig weer helpen de komende weken en daarna komt ook Maaike
(voorzitter) onze kant op om haar praktische steentjes bij te dragen. Ivonne (penningmeester) telt sinds zaterdag met slechts één vinger de centjes omdat ze met beide handen in het gips zit na een zeer ongelukkige valstunt uit een rijdende antieke autobus zonder deuren… naar ik zojuist begreep van onze reporter uit Hillegom. We wensen haar heel veel beterschap en hopen dat ze goed wordt verzorgd.