Met één oor de wereld door
Ik vertelde eerder over de rottige vliegen die eitjes leggen die zich ontwikkelen tot maden en die in plaats van necrotisch weefsel, nu levend weefsel eten. Daar gaan heel wat dieren aan ten gronde. Gelukkig hebben we een zestal honden in onze buurt, door de hulp en verzorging van de Horse en Donkey Trust, kunnen helpen. We hebben ze geadopteerd en voeden hen nu dagelijks. Eén daarvan is Lobbes. Lobbes heeft een schattig vriendinnetje die ik Mini heb genoemd en zij zijn weer bevriend met een klein katertje dat ook mee-eet.
De dag na de brand in Mariamakunda, waarover ik in het andere blog schreef, was ik laat met eten geven. De zon was zo heet dat Lobbes niet wilde komen eten, ik begreep niet waarom totdat ik zag dat Mini stond te dansen als een beer omdat het zand zo verschrikkelijk heet was. Gelukkig had ik een dikke doek in de auto en legde die op de grond, na een tijdje begreep ze hoe ze haar voordeel daarmee kon doen. Het is een ongelooflijk pittig en leuk vriendinnetje, niet de mooiste maar wat een leuk hondje.
Mini is dankzij een familielid, die onder andere haar operatie heeft gesponsord, twee weken geleden gesteriliseerd. Ze was, zo ontdekte de dierenarts, net zwanger. Als je een nestje honden in het kwadraat doorrekent – ieder teefje werpt hier tweemaal per jaar gemiddeld vijf pups – dan kom je gauw op een paar honderd honden die dan door die ene worp ter aarde zouden komen… hier op straat geen pretje. Het voelt dus goed dat we dat hebben kunnen voorkomen. Zij ziet de kleur van mijn auto (paars!) al van ver, Lobbes gaat op haar reactie pas rennen maar ziet zelf geen kleur, zelfs niet als ik dichtbij ben. Hij steekt, als hij vermoedt dat ik het zou kunnen zijn, dan zijn neus in de lucht om te ruiken of ik het ben. Grappig. Ze krijgen dagelijks twee keer te eten en hun oren worden ingesmeerd meteen vliegenwerend middel. Dat helpt een aantal uren een beetje… iets beters hebben we nog niet kunnen fabriceren, al zijn we volop aan het testen met het zelf maken van producten waar Aloe Vera Gel de basis is met etherische oliën en extracten zoals kruidnagel.
Wiskey, een andere survivor, heeft enorme zachte, lange flaporen. Dagelijks moeten we veel tijd en moeite in haar investeren omdat zij haar oor mocht behouden maar om dát gezond te houden is een enorme klus. Zij is een dolle mina die me, als ik thuiskom, voor de poort staat op te wachten met haar vriendin Tamtam. Eenmaal binnen rent zij als een gek over de compound, wel een kwartier lang, waarbij ze Bobby, een andere geadopteerde maggot survivor met één oor, hysterisch maakt omdat die niet wil dat ze bij mij in de buurt komt. Maar ik heb Wiskey dan ook acht weken verpleegd in de buitenkeuken dus Wiskey weet van geen wijken!
Ze schuift dan op één oor, onder Bobby, een teefje overigens (die heel wat rug- en
heupfracturen heeft overwonnen en niet zo snel ter been is) door. Bobby kan niet zo snel meedraaien dus dat is altijd een gekkenhuis. Fotograferen kan ik het niet omdat ik zo snel mogelijk naar binnen moet lopen om de boel te bedaren. Tamtam, een ongelooflijk zachtaardig, lief en bescheiden teefje, zit me dan altijd in een veilig hoekje, met haar mooie, bruine ogen aan te kijken, in de hoop dat mijn armen ver genoeg kunnen reiken om haar een aai te geven zonder dat zij zich in de buurt Wiskey en Bobby hoeft te begeven. Zij en Teddy vinden dat vrolijke tumult maar niets. Mijn man David krijgt er ook stress van en ik… hele vieze kleren met inmiddels ongeveer overal gaten in.
Overmorgen ben ik jarig en dan moet ik eens even goed spitten in mijn kast naar iets waarmee ik nog voor de dag kan komen LOL!
Kololi
In Kololi werken we aan verschillende zaken. De AMS- (Aloë Vera Moringa Oleifera en Sheabutter) crème is een zeer geslaagd product, mensen komen ervoor van heinde en verre, of sturen mensen voor nabestellingen. Het betreft dan vooral mensen met huid of scalpproblemen maar ook mensen die liever iets natuurlijks op hun gezicht smeren dan de gangbare cosmetische crèmes. We zijn er blij mee deel te mogen uitmaken van genezingen of verlichting van klachten die soms al vele jaren mensen tergen.
Het gaat niet altijd zoals gewenst, soms laten we een steekje vallen, zoals bij deze pindakaas die per abuis Chunchy heet, in plaats van Crunchy. Inmiddels is dit product teruggehaald en het label gecorrigeerd.
Zoals gezegd hebben we een aantal testproducten gemaakt. We proberen een vliegen- werend middel te maken voor hondenoren van Aloë met essentiële oliën, we zijn er nog niet.
Ook werd onze chauffeur heel ernstig ziek en bleek hij onder andere parodontitis te hebben in zeer ernstige mate. We hebben nu een Aloe Vera tandpasta gemaakt en een Cubaanse tandarts gaat onderzoeken of en hoe het hem helpt. We gaan daar een tweejarige studie van maken. Ik gebruik het zelf ook en ben er erg blij mee omdat ik een heel zacht enamel (tandglazuur?) heb en de meeste tandpasti (vind je dat geen leuke variant op tandpasta’s ☺?) me ellende bezorgen.
ABCC en AVFLT (Aloe Vera Fresh Leaf Leaf Treatment)
De Go-Fit (honing, Pindakaas en gedroogde Moringa) doet ook wonderen voor mensen op vele fronten van gezondheid en functioneren. Het 14-jarige forse meisje dat twee weken geleden door kokende, brandende olie overgoten raakte, dat de helft van haar hele hoofd, nek/hals en beide boven-, onderarmen en een hand verbrandde, was een risico- volle patiënt voor ons kleine behandelcentrum. Haar TBSA (verbrand oppervlak) is erg groot en haar huidkwaliteit niet al te best. Omdat we haar sinds het begin Go-fit gaven, hadden we na twee weken (zes behandelingen) al zoveel genezing bereikt, dat we er zelf versteld van staan. Gisteren (26 maart) was het dag 17, behandeling 7. Ik denk dat na behandeling 8 – dag 20 sinds het incident – ze nagenoeg ‘klaar’ is. Ze heeft, ondanks dat ze heel erg verlegen is, het goedgevonden om modelpatiënt te zijn voor vijf Belgische medische studenten die hun stage in Banjul doen en de behandeling graag wilden zien. Die vonden het geweldig om te zien hoe, in tegenstelling tot hoe pijnlijk de behandeling is die patiënten in Banjul krijgen, het ook kan. Ja, helaas, Banjul heeft een nieuw fonds gekregen en heeft daardoor de AV-behandeling gestaakt en is aan het verbouwen. Erg triest, we hebben hier veel moeite, tijd en geld in gestoken om hen de AVFLT eigen te maken… en zo blijft het dweilen met de kraan open ‘elders’. En dát terwijl wij met zo weinig middelen juist zoveel bereiken met slechts ons kleine clubje, terwijl het daar over miljoenen gaat… je snapt het niet.
De reden dat we haar toch als patiënt namen, is omdat we onlangs weer een patiënt hadden die twee weken verplicht in het ziekenhuis moest blijven, lopende een onderzoek naar de oorzaak van zijn verbrandde voeten. Door die achterstand van behandelen is het resultaat verre van hoe we het gewend zijn en zal dit jochie zijn leven lang door moeten met akelig uitziende littekens waarvan we hopen dat het hem niet zal beperken. We blijven in nauw contact erover. Hoe sneller we onze behandeling kunnen toepassen, hoe meer kans dat we dit soort narigheid voorkomen.
Onze Aloë’s hebben erg te lijden onder de maffe weersomstandigheden, we schieten soms naar 40 C, soms weken achtereen en dan ineens koud. Voor de bijen en de Aloë’s niet echt prettig. De Aloë’s worden deze week bemest met koeienpoep, hier schaars… als iemand er handel in ziet, stuur dan wat op als jullie te veel hebben, en ezelpoep, daar zijn ze gek op. We hopen dat het spoedig wat groener ziet op het veld.
David gaat zich ermee bemoeien en het reguleren heeft hij beloofd. Hij is allerlei vijvers aan het aanleggen om vogels aan te trekken en om de bijen en wilde diertjes te ondersteunen in hun survival. We proberen van onze projectsite een paradijsje te maken voor vogels, bijen en beestjes om daarmee straks natuurtoeristen aan te trekken die door hun huur voor de bungalows Busy Bee Nature Residence) zullen helpen dit paradijsje in stand te houden. Zo werken ook wij naar financiële zelfstandigheid toe zodat we de projecten op een dag allemaal zelf kunnen financieren, inclusief de tegenvallers.
