Jonge entrepreneurs enz

De afgelopen dagen horen we regelmatig kloppen op de deur, het geluid van kinderstemmen en rinkelen flessen. Het zijn de jongste zakenmensjes in Kololi , die zich realiseren dat er geld verdiend kan worden door lege wijnflessen te verzamelen en te verkopen aan ons hier. We steriliseren de flessen en gebruiken ze om onze Zoetzure saus in te verkopen. We vinden het een zeer positieve zaak dat deze jonge generatie hier een handeltje van maakt.

 

Dit is Claudette Baldeh, inmiddels een mooie Fula dame. Claudette maal twee

De ene na de andere kip legde het lootje. Vage symptomen, onduidelijk ziektebeeld.

Ook twee hanen zijn naar de eeuwige jachtvelden vertrokken. Ons budget om kippen en hanen bij te kopen ging buiten de limiet. We kochten een laatste haan en hebben onze kippen , hun eieren laten uitbroeden. Misschien hebben we 1 steriele kip, want ze steelt de eieren van de anderen door ze heel voorzichtig tussen haar snavel en haar krop te proberen te verplaatsen. Natuurlijk sneuvelden er enkele eieren maar het fenomeen was wel heel apart.

De eerste kuikentjes zijn inmiddels een week oud. Het tweede nest is ook uit maar die staan nog niet op de foto. Het derde nest wordt ook uitgebroed. We hopen hiermee onze eigen dna selectie te creëren ☺ om zo de ziekte te overwinnen.

Een ander probleempje is dat de roof vogels normaal de kuikentjes uit de lucht suizend belagen en de kuikentjes meenemen om op te eten. Die vogels zijn zo ongelooflijk slim en snel, dat we nu wel een grote veiligeheids zone moeten overkappen met gaast om ze te “beveiligen”, onze kleine donsjes.

 

Tja schrikken is dat hè, de foto hieronder maar ’t moet toch even van mijn hart.

Toen ik de bijenkassen kwam inspecteren in Tuj. Zag ik iets bewegen dat op een hond leek maar ook weer niet. Toen ik het in de ogen keek zag ik dat het mijn eigen Bonita was die zo’n twaalf jaar geleden bij de familie Baldeh kwam wonen die toen nog ons bos beheerden. Toen zij weg gingen was Bonita zo gewend om met de koeien, die zij bezaten op pad te gaan, dagelijks, dat zij met hun meeging naar hun nieuwe woonplek. Nu ze erg oud en ziek is, koortsig maar nog uiterst lief, verschrikkelijk vermagerd en krom en stram met een nare huidaandoening, kwam ze denk ik zoeken naar hulp, daar waar ze vandaan kwam. Dat lijkt in Nl zo n logische actie…..

De lelijke realiteit. Het trieste einde van Bonita, een werkhondje dat 12 jaar lang de koeien beschermde van onze imker familie. Ik ben met Dr. Toye aan het einde van een werkdag naar Tujereng gereden om haar in te laten slapen. Terwijl wij haar in lieten slapen , waar de kinderen niets van snapten, slachtten zij net een kalf dat ziek was en ze maar beter op wilden eten voor het zelf dood ging.

Om te braken zoveel dierenellende in één keer.

De dierenarts was zo aardig om een snelle visuele autopsie te doen waarbij de kinderen hielpen de organen uit het lichaam te halen. Daarna zijn we de kudde langsgelopen om te kijken welke andere dieren vermoedelijk met dezelfde parasieten zijn aangedaan en hoe ze te behandelen. Maar omdat daar geen geld voor is, zal dat verder geen gevolgen hebben vermoeden we. We vonden wat wormen en een soort worm die zich gevestigd had in een soort van cocon in de maagwand van het kalf. We konden op die locatie natuurlijk geen bloedonderzoek doen, dus daar moest het bij blijven. Ze zouden het wel extra goed koken, zeiden ze. Dan moeten we maar hopen dat dat voldoende is.

In de auto naar huis heb ik het dan wel te kwaad, wat een machteloos gevoel, wat een ellende dat dieren zo lijden omdat de mensheid de kennis en het geld ontbreekt…en ik kan het allemaal niet oplossen. De hond in te laten slapen kostte een maandsalaris van een werknemer, om maar een indruk te geven dat al zouden ze het wensen, ze het niet konden betalen. Bovendien hoort lijden zo bij deze samenleving, dat het voorkomen ervan alleen aan God wordt overgelaten. Het idee dat we daar zelf een hand in kunnen hebben is zo vreemd als het reizen naar de maan in hun belevenis.

Het zijn zo van die dingen die het gedrag zo bepalen van de mensen, het maar gelaten over je heen laten komen……………..een steeds meer begrijpelijke zaak.

Er zijn gelukkig zeer veel positieve zaken, en bovenstaande verdrietige verhaal is toch ook weer positief omdat we 17 kinderen hebben kunnen laten zien , hoe ’t ook kan. We hebben de andere hond afscheid laten nemen, die door Bonita geïnstrueerd werd hoe de koeien te hoeden…….

’t Zijn toch deze kleine acties en het geven van voorbeelden die mensen tot andere inzichten brengt.

Pas als een inzicht bijgesteld wordt van de jongere generatie, kan de toekomst andere vorm krijgen.

Ik zou nog heel veel meer kunnen vertellen. Uren en uren over wat er allemaal gebeurt, mooie dingen, nare dingen, frustrerende dingen, constructieve dingen. Maar misschien zal ik eens aan een boek beginnen als ’t ooit wat minder druk om me heen wordt.

Vandaag gaan er 10 setjes solar lampjes naar het allerlaatste dorpje in Gambia, daar waar het stikke donker is !!!! Je moet de laatste 15 km met paard en wagen afleggen. Geweldig wat een mooie bestemming voor de solarlichtjes.

Ook kreeg ik net door dat een nieuwe kas bewoond is door bijen !!!

En dat een patient met een verbrandde bil , gewoon terug naar school kan nu de paasvakantie open is omdat de behandeling snel effect heeft gehad.

En………………….vandaag is mijn vader 98 geworden ! We hopen dat ie nog heel lang mee mag.

Er wordt heeeeeel veel van hem gehouden gelukkig. ☺

Tot de volgende !

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *