Wat een tragiek, het slachtfeest Tobaski. Het regent veel dit jaar, iedere dag een paar buien.
Ondanks het feit dat er verschrikkelijk weinig geld is onder de gemiddelde bevolking (die geen hoge functie bekleedt of bij de via het westen instromende hulpfondsen kan), werden er toch nog best wat rammen verhandeld.
Ik zal er niet over uitweiden maar ik vind het de ergste periode van het jaar.
Een goedbedoelde sponsoractie was dat iemand onze mensen in Mariama Kunda een ram gaf om op mijn land te slachten… heerlijk voor hen, verschrikkelijk voor ons en de kinderen die, als ze ouder worden, moeten leren dat slachten geweldig is, maar dat van nature niet als prettig ervaren. Het vlees is meestal ongenadig taai en sterk van geur. De vleeseters om mij heen, die het dan cadeau krijgen als het gedeeld wordt, geven het graag weg aan derden die nooit vlees kunnen eten. Daar is het m.i. ook voor bedoeld.
Al 25 jaar geef ik met Kerst en na Tobaski geld aan mijn personeel om ze te helpen, maar NOOIT op ’t slachtfeest zelf, simpelweg omdat ik het als vegetariër en dierenliefhebber verschrikkelijk vind hoe die handel, in achterbakken van auto’s en bovenop bussen vastgeknoopte dieren, eraan toe gaat. De dieren staan dagen in de zon, onweer en de regen, aan en touwtje van 50 cm en kunnen niet eens liggen, laat staan eten… vreselijk. Soms weken achtereen.
Ik heb mijn personeel gesmeekt het dier niet op ons land te slachten en het bloed elders te laten vloeien en hoop dat ik geen kop of kaken of darmen hoef te vinden als ik woensdag mijn check ronde ga doen.
Verder is het hele ritueel van het bidden en de uiteindelijke slachting wel heel respectvol, maar de status en de druk die ermee gepaard gaat dat ieder zichzelf respecterend mens wel een ram moet thuisbrengen ten koste van soms grote leningen en ellende… dat blijf ik moeilijk vinden om te begrijpen.
Zo was het vast niet bedoeld.
Verder vaart de natuur wel bij de dagelijkse buien. Ik heb het idee dat de landbouw er ook wel bij vaart. Vogels en wilde dieren hebben veel groen, heeeel veel insecten om te eten en overal water om te drinken. Maar ook een altijd natte bodem en voor de honden zelden even droge pootjes.
Veel vliegen… het lukt me bij mij eigen honden bijna niet om, ondanks het anti-vliegenproduct dat ik er dagelijks op doe, hun oren niet kapot te zien gaan door de honderden vliegen die om hen heen zwermen. Laat staan de honden die op straat wonen. De huisjes zijn een zegen.
De eerste plastic ( 5 lit schepijs) bak is al gestolen… maar toe maar… daar is overheen te komen.
Het geld voor voer is bijna op. Dus mocht iemand nog willen helpen om de straathonden tot midden oktober, wanneer we hopen uit de ergste crisis te zijn, te helpen voeren… heel graag!
Rek. No. NL63RABO 0111774446 o.v.v. Covid Straat honden.
https://www.stichting-carefornatural.org/projecten/help-de-zwerfhonden-en-katten-in-gambia-in-de-corona-crisis/
