De storm van 7 juli heeft een ravage achtergelaten in Gambia.
Er is veel erover gepubliceerd. Onze Mariama, een tuinvrouw, het dak waaide van hun huis, de muur stortte in. Daar stonden zij… ineens in de zware regen, de storm deed hun kleren, huisraad, dakplaten, takken en hun spulletjes rondvliegen.
De zak rijst, de eerste levensbehoefte, een groot bezit, werd kletsnat. Binnen een dag zitten er dan wormen in, een groot verlies.
Naar buiten rennen kon niet, schuilen ook niet als je dak eraf is. De boom voor hun huis leek de storm niet te kunnen evenaren. Ze stonden, God aanroepend, de ramp af te wachten, hun dochtertje te beschermen met hun lichamen, als schapen zonder middelen om zichzelf of hun spullen te beschermen.
Toen de storm voorbij was, werd het duidelijk dat zij niet de enigen waren en dat hun huis onherstelbaar was beschadigd.
Een lang verhaal kort; we kunnen niet iedereen helpen maar onze eigen mensen kunnen we niet laten stikken.
We zijn begonnen aan de bouw van een nieuw huisje voor hen, we zullen zien of we het geld bij elkaar krijgen, op de een of andere wijze. Vrienden van de stichting deden een enorme duit in het zakje. Blokken zijn gemaakt, het fundament is gegraven, materialen zijn deels ingekocht .
Door de vele regens kan het niet zo snel als we zouden wensen maar… we are on it!!!
We kunnen niet iedereen helpen, maar met jullie, doen we wat we kunnen…
