6 Februari, Kololi, the Gambia.
Op de 40ste dag na iemands overlijden, wordt er normaal een “saragh”gedaan, dat vertaald kan worden als een charitatieve bijeenkomst.
IN onze compound, waar Lon zo graag was, hebben de meiden van het Care for Natural team, allen zeer verknocht aan Lon, het georganiseerd.
Ik had iedereen persoonlijk gevraagd om niet verdrietig te zijn maar om blij te zijn wat zij voor ons allen betekende en heeft achtergelaten.
6 Februari, Kololi, the Gambia.
Op de 40ste dag na iemands overlijden, wordt er normaal een “saragh”gedaan, dat vertaald kan worden als een charitatieve bijeenkomst.
IN onze compound, waar Lon zo graag was, hebben de meiden van het Care for Natural team, allen zeer verknocht aan Lon, het georganiseerd.
Ik had iedereen persoonlijk gevraagd om niet verdrietig te zijn maar om blij te zijn wat zij voor ons allen betekende en heeft achtergelaten.
Om 17.00 waren een stuk of 50 stoelen op het dak van de werkplaats in een grote kring gezet, had Maurits, die gezorgd had dat hij er bij was hier in Gambia,
de tv geinstalleerd met Samba van Marloes. Had Marloes 2 cakes gebakken en hadden de meiden bakken vol met eten en drinken gekookt.
Ze waren de hele dag in geweldige sfeer in de weer met koken en voorbereiden. Allesuit de kast voor Lon.
Het was een byzondere bijeenkomst : alle vrienden en kennissen van Lon zijn gekomen. Van alle houtsnijders tot vriendinnen van het strand, onze werknemers
brachten hun mannen mee sommigen met hun babies
De meiden en Momodou hadden van Connie van Velzen een kerst cadeau gekregen van ieder duizend Dalasi. Daar mochten ze wat leuks voor kopen.
Toen Lon vrolijk maar toch ziek weg ging en enkele dagen erna overleed , besloten zij allen samen om van hun kerstgeld een bepaalde prachtige geweven stof te kopen en die
te vermaken tot een outfit die zij ter ere en nagedachtenis van Lonneke zouden dragen. Ze zagen er byzonder en prachtig uit !!
Lon zou genoten hebben.
Vanaf het moment dat alle mensen binnen kwamen druppelen was de sfeer goed en kregen ze allemaal ijskoude wonjo. Maurits liet een slide show zien op tv met alle fotos van
Lonneke vanaf haar jonge jaren tot de laatste fotos. Omdat het gebruikelijk is dat men op een gelegenheid als deze een Imam of een Pastoor uitnodigt om de zegen te vragen en
rust voor de ziel van de overledene, besloot ik het ter ere van Lonneke anders te doen. Ik heb iedereen uitgelegd waarom we geen vertegenwoordiger van een religie hadden.
Dat Lonneke zich altijd erg gesterkt heeft gevoeld door de vriendschap, liefde en gebeden van ieder voor haar. Dat we daarom graag 2 minuten stilte wilden houden zodat ieder zijn gebeden kon opzenden
wat hij of zij voor Lon wilde vragen.
Verder werd er, volgens traditie, veel te eten aangeboden. Bonen met sauce en zoete aardappel in een yoghurt bakje, Chakry (yoghurt met couscous), Lagh een zoete pindasaus met cocos en gekoookte
granen erin , enz. Allemaal door het Care for Natural team zelf gekookt. Daarna kreeg ieder die naar huis ging een zak met koekjes, een fanta, en nog wat snacks mee , een soort van party bag.
Het was een kleurrijke gebeurtenis, Lon zou het heerlijk gevonden hebben. Al haar vriendinnen en vrienden, haar geliefde, het Return team, haar kennissen en mensen die zij om een of andere reden geraakt
heeft, zelfs Peter en Brigitte den Ouden van de stichting er aanwezig.
Het was een speciale gedenkwaardige bijeenkomst.
