December 2024

Het is de vooravond van Kerst, plots is het hier ijskoud en regent het. De afgelopen twee weken werden we gesluierd door een wittig fijnstof, niet het type stof dat we herkennen. Het prachtige groen is verdwenen behalve voor diegenen die de planten afsproeien. Vandaag loopt iedereen met mutsen op, hoodies en handschoenen aan. Twee patiënten die we zojuist hadden met beiden voet- en enkelwonden, hadden ijskoude voeten, een fenomeen dat we hier zelden voelen.

Door dit vreemde stof valt de roest op het dak van onze kliniek en Umbrella hut/ brandwonden behandelcentrum, iets minder op, maar het is er wel. Dit jaar hadden we een lekkage waardoor ons prachtige plafond al beschadigd raakte.

We schieten twee wensen het universum in voor het nieuwe jaar 2025 en dat is een nieuw dak voor de Umbrellahut, liefst voordat het volgende regenseizoen begint, en verband voor de brandwondenbehandelingen.

Vroeger stuurden mensen ons dozen met ziekenhuisoverblijfsels. We kregen eens 18 dozen waarin we, toen we ze allemaal hadden uitgepakt, minder dan een halve doos aan bruikbaar verband zat. De rest was bijna ‘medisch afval’ te noemen waar we evengoed ons uiterste best voor deden om het goed terecht te laten komen, wat twee weken heeft gekost (plus alle kosten van distributie en telefoontjes). Twee jaar geleden hadden we medische stagiaires uit Nederland, die in ook een van de ziekenhuizen werkten waar we twee dozen hadden afgeleverd en die op een bureau in een kantoor hadden gezet. Ze vertelden dat ze mijn naam hadden gezien in dat ziekenhuis. Dat verbaasde me omdat ik vreselijke ruzie heb met de CEO van dat ziekenhuis vanwege grove nalatigheid tijdens de behandeling van een, door ons verwezen, patiënt, wat uiteindelijk tot zijn dood leidde. Het bleek mijn naamsticker te zijn op de dozen die we twee jaar daarvoor op een bureau hadden gezet. Die dozen stonden nog precies waar we ze achtergelaten… Sindsdien hebben we besloten om efficiënt alleen in te kopen wat we daadwerkelijk nodig hebben, zeker ook gezien het zeetransport en de kosten die ermee gemoeid gaan. Daarom werven we fondsen in plaats van verband.

We hopen dat je je daarin kunnen vinden en dat je begrijpt dat geld geven effectiever en eco- vriendelijker werkt.

Het dak van ons brandwondencentrum en de Umbrellahut (gebouwd in 2017) waar ook de vrijwilligers huizen en momenteel ook twee kleine poesjes ondergebracht zijn, kost een flinke smak geld. Waar je in Nederland een dak voor het leven hebt… is hier de kwaliteit van de dakplaten aanmerkelijk minder. Het gaat om een rond dak waarvoor dikke dakplaten te kostbaar zijn omdat er dan heel erg veel snijverlies is.

Het dak zal ongeveer 740,- euro kosten afhankelijk van wanneer dat uitgevoerd kan worden.

We begrijpen dat het heel veel geld is, maar als het weer zeven jaar meekan, zijn er voor honderd euro per jaar toch weer heel wat mensjes geholpen. We hopen in april ook een sterilisatie/ castratieworkshop te doen met The Horse & Donkey Trust voor honden en poezen uit het dorp, om ook daar wat leed te helpen voorkomen.

Begin januari komt onze zeer gewaardeerde vrijwilligster Jacqueline gelukkig weer. Ze gaat ons helpen met de patiëntjes en het opnemen van bloeddruk in omliggende dorpen, op scholen en markten. En we gaan preventieve, informatieve videoboodschappen maken in de lokale taal die we willen lanceren via een Whatsapp groep ter voorkoming van herseninfarcten door hoge bloeddruk. De video’s geven praktische informatie over hoe je gebruik kunt maken van lokaal beschikbare planten en natuurlijk door het goed te monitoren. We willen graag dat mensen zichzelf leren helpen door ze de kennis aan te reiken.

Terwijl ik dit schrijf ga ik een handdoek pakken om als deken om te doen, zo koud is het. Het regent en het voelt als Nederland in de herfst. Grauwe lucht, koude tocht!!! De zontoeristen weten niet wat ze meemaken. De vogels en de krekels vinden het zo te horen heerlijk, de bomen en planten, weet ik zeker, zullen het ook geweldig vinden. De bijen gaan nu al hun eigen honing opeten… want daarvoor is het ‘a rainy day’ en om warm te kunnen blijven, hebben ze nu hun honing nodig als brandstof om met hun lijfjes hitte te produceren om de larves/pups in de gekapte cellen, warm te houden. En 33 graden produceren terwijl het buiten nu maar 21 graden is, is een ongelooflijk intensieve klus! We oogstten twee weken geleden een heel aparte kleur honing die ongelooflijk heerlijk smaakt. De afgelopen week konden we vanwege een stofstorm en kou, onze geplande inspecties niet doen om de bijen geen leed aan te doen.

Charles onze Siera Leonse patiënt in Kololi, ging hartstikke goed, de buitenzijde van de wond is geheel gesloten en de binnenzijde, de grootste wond, werd gestaag kleiner. Maar ineens, gaan we achteruit i.p.v. vooruit, de afgelopen 3 dagen… ik heb vandaag de behandeling weer even zelf gedaan. Ik hoop dat we snel weer vooruitgaan. Ik heb nieuwe slippers voor hem gekocht omdat ik vermoed dat zijn ‘bumper croçs’-achtige schoeisel de oorzaak is van de achteruitgang. We gaan het de komende dagen zien. Dat is dan toch nog even wens nummer drie die we het universum inschieten, dat Charles nu snel mag genezen.

Ellen, onze secretaris en vrijwilliger in Kololi is even naar Nederland terug om tijdens Kerstmis bij haar familie te zijn, maar ze komt eind december weer terug. We gaan als een speer met de Aloë Vera Treatment Manual en we hopen het spoedig naar de editor te kunnen laten gaan en dan naar de professionele vormgeefster, Marleen, een vriendin van Ellen, die dat gratis voor ons gaat vormgeven. En dan… kan het ter perse. We hopen het te distribueren in verschillende landen zoals Gambia waar medische hulp niet of moeilijk te bereiken is. Zodat mensen zichzelf kunnen helpen.

Het personeel zit bibberend in het washok gepropt, de strijktafel op de kop, te eten i.p.v. in het zonnetje buiten.

Nog even een nootje van ons allen hier in Gambia aan ons bestuur: “Bedankt voor weer een jaar tomeloze inzet, kostbare vliegtickets en trips naar de projectsites, eindeloze vergaderingen en uren werk om onze doelen te bereiken!” Namens ons allen hier in Gambia, Ellen, Maaike en Ivonne ontzettend veel dank!

En aan onze sponsors, fans, mensen die ons steeds weer een hart onder de riem steken als we het bijltje erbij willen neergooien, aan alle vrienden en kennissen die ons een warm hart toedragen, al dan niet financieel ondersteunen of met kennis, hulp en kunde… mogen jullie het veelvoud terugkrijgen van alle positiviteit die jullie de mensheid door ons en aan ons bieden!

We wensen iedereen een zeer licht 2025 in goede gezondheid en vol goede moed en hoop.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *