Lieve vrienden en vriendinnen van de stichting,
We hebben een roerige tijd achter de rug ;
Een kleine zwarte cobra in de fabriek! op het personeelstoilet…………….bijzonder gevaarlijk. Geheel tegen mijn principes, maar geen andere uitweg wetende, heb ik het personeel het laten afhandelen.
Arme peuter slang. Hoe die helemaal binnen is gekomen is ons een raadsel. Natuurlijk komt het fenomeen zwarte magie hier naar boven. Er is wat gespeculeerd. Ik heb het erbij gelaten.
Een politie wagen , waar een 20 tal lifters in de bak meemochten rijden, kapseizde en sloeg om. Wonder boven wonder geen doden voor zover we weten. Een van de inzittenden woont in onze buurt. Hij kwam er met schaafwonden vanaf. Die hebben met Aloë weer mooi kunnen maken. ☺
In december kregen we Robbie, de baby van 9 maanden met brandwonden op zijn beentje. Robbie zijn moeder is, net al de meeste andere vrouwen, tijdens de presidents-crisis van Januari, gevlucht landinwaarts. Het laatste stukje konden we dus niet afmaken. Aldus vormen zich in het laatste stukje genezing toch nog een beetje litteken weefsel. Om het verschil tussen Aloë en geen Aloë dus maar even te illustreren. Waar we Aloë gebruikten is de huid gladjes genezen.
Dan de volgende case van Khadi Nyassi, 3 jaar. We zijn nog met haar bezig. Ze kwam op 4 Januari 2017 in een nare toestand aan. Ik zou jullie de fotos graag onthouden maar we hebben jullie nodig!
Dit is Khadi : ze liep tegen een pan aan die voor haar op hoofdhoogte stond met gekookt water voor haar oma’s warme douche . Khadi was aan het spelen en had een doek over haar hoofd. Ze knalde tegen de pan aan die rond is vanonder, deze kieperde over haar heen, in haar mond, over haar gezicht, over haar linker schouder, deel van haar rug, haar gehele arm, haar borst, haar buik, de zijkanten van haar romp en haar linkerbovenbeen boven-zij en dijbeen zijde.
Khadi raakte in ernstige crisis omdat haar tong ook verbrand was en vermoedelijk ook haar slokdarm. Daardoor kon zij na enige tijd niet meer eten of drinken. Dit gebeurde net ten tijde van de presidentiele -crisis waardoor Khadi ’s moeder veiligheid zocht, ver van me vandaan. Daardoor konden we haar niet verder behandelen voor een periode van 14 dagen. In die periode heeft het ziekenhuis waar ze lag hun uiterste best gedaan maar hier en daar zijn lelijke plekken ontstaan. Die behandelen we nu weer verder zodat , als ze ouder is, hopelijk niets meer te zien is van haar brandwonden. Hartelijk dank aan allen die geholpen hebben. In de politieke crisis van 17 tot 21 januari heb ik zelfs mijn gasten uit de apartementen gevraagd te helpen omdat mijn personeel ook allemaal gevlucht was, gelukkig deden zij dat voor Khadi!Tijdens de dagen dat niemand zich op straat vertoonde uit angst, kreeg ik mijn man David zo ver om Marloes, die natuurlijk kwam helpen, en mezelf naar de kliniek te rijden waar ze toen lag in eerste opvang. Dat was wel eng, tussen alle millitaire obstructies door op een, door ieder ander, verlaten weg. Maar het was belangrijk dat we haar, toen zij in heftige crisis raakten, niet lieten zitten. En het is beloond, ze heeft het overleefd en is genezende.
Wij kunnen een verschil maken en zijn in het proces om daartoe een behandel centrum op te zetten in onze umbrella hut op de tuin. Daar waar mensen onze hulp ècht keihard nodig hebben. Het spijt me als ik jullie hiermee belast, maar wie wil kan helpen. We hebben een netwerk van vrijwilligers nodig die ons hier aan de grond willen helpen om onze Gambiaanse vrijwilligers te ondersteunen in de behandelingen en administratie van de behandelingen met Aloë Vera. We hebben inmiddels geweldige donaties waarvoor we een verbandkast hebben gekocht, een behandeltafel, een opbergkast een administratie tafel, honderden volwassen Aloë vera’s om mee te behandelen, transport geld voor de eerste 50 patientjes, enz. In die zin zijn we er klaar voor.
Maar……….nu hebben we helpende handen nodig! Of je nu medisch onderlegd bent of niet, de methode welke we gebruiken is eenvoudig te leren. Verder moet er gedocumenteerd worden, de logistieke zaken moeten begeleid worden en informatie lijnen moeten opgezet worden naar lokale gemeenschappen. Dàt kan ik niet alleen.
We kunnen dit nog geen grotere bekendheid geven omdat de verzoeken die we nu reeds hebben, al meer zijn dan we aankunnen. We kunnen pas van start gaan als we georganiseerd zijn en onze help-lijn gestructureerd hebben.
Dan de bijenkassen, dat is helaas een minpuntje. Ze zijn wel bevolkt en goed onderhouden, maar we hebben geen honing. Dit fenomeen lijkt op verschillende plaatsen in het land, waar bijen gehouden worden, te verschijnen. We weten nog niet waarom maar moeten even geduld hebben voordat we kunnen oogsten.
Het bos houdt mooi stand !
De tuin in Mariamakunda is iets om beretrots op te zijn. De dames doen het nu zonder tuinmanager, d.w.z.er wordt wel toezicht gehouden maar het grootste deel doen ze nu echt zelf. De apen zijn brutaal en molesteren de tomaten, dus we doen even vooral uien en kool nu.
Abdoulaye en zijn vrouw Hawa ( onze trainee verpleegster) doen het geweldig. Ze verwachten hun derde kindje over een maand. Van Ivo de buurman hebben we een hele lieve nieuwe hond gekregen nadat Tarzan door een zeer tragisch ongeluk om het leven kwam. De nieuwe hond vindt het geweldig bij zijn nieuwe familie. Natuurlijk heet deze ook Tarzan.
Ik kan nog wel even doorbabbelen over van alles en nog wat dat de revue is gepasseerd de afgelopen weken maar oef, ik weet niet of jullie zoveel tijd hebben..
In Kololi maken we momenteel pepersaus. Dat wil zeggen, we zitten midden in onze productie als ineens de prijs 400% omhoog gaat van de chilli pepers. Dus moesten we stoppen! Net nu Daisy Stauber uit Arnhem, is gekomen om ons te helpen de pepersaus te verbeteren. Dat is even balen.
Daisy heeft een insecten-proef bedrijfje. Bugbon heet het. Niet mijn dingetje, haha maar wel interessant. Ze maakt o.a. bon-bons van wormen en chocola. Ze komt ons 6 weken op eigen kosten helpen!
Verder heeft Isatou Jallow die het zo goed leek te doen, zomaar blijkbaar ontslag genomen. Ze is gewoon weggebleven. Erg jammer, we hebben veel tijd en training in haar gestoken. Ze deed het juist zo goed om de projecten te onderhouden. Het lijkt iets met haar thuissituatie te maken te hebben maar duidelijk is het niet, ondanks uiteraard heel erg vele pogingen onzerzijds.
We zijn dus weer op zoek………
Een van onze beste dansers van de tuin, de dame met wie velen van jullie in de hut een dansje hebben gemaakt als ze de bezoekers welkom heette, kreeg weken geleden een wond aan haar been. Mariamakunda is ver van een ziekenhuis en dus bleef de wond onverzorgd.
Zij is nu haar onderbeen verloren, het moest geamputeerd worden. Haar moeder vertelde ons dat het beter is dat ze nu dood gaat omdat ze nu alleen maar geld en moeite kost. Ook haar man zal nu niets meer aan haar hebben, zei ze. Dus waarom God het haar, de moeder!!, aandeed, vroeg ze zich af. Arme, arme Haddy Kujabi. Het leven is hier keihard!
We ondersteunen haar op afstand met wat geld en middelen maar dat lost het ook niet duurzaam op.
Ik dacht dat we haar misschien wat kippen konden geven maar moet dat nog even onderzoeken.
Nou nu houd ik echt op.
Hartelijke groet uit een nog zonniger en hoopvoller Gambia dan tevoren.
Claudette
