Het paasfeest in en rondom het Honey Bee Educational Centre was een erge leuke actie. Het was feest. We hebben eerst de zelfgemaakte houders van bamboe beschilderd en daarna de eieren. Het was een erg gezellige en vrolijke bende met kinderen van allerlei leeftijden, de meesten onder de 12 jaar. Een schattige, verlegen tweeling, met prachtige T-shirtjes met bijen erop, stalen de show.
Halverwege kwam er nog een groep tiener-slungels aanlopen, die hadden gehoord dat er voetballen werden uitgedeeld maar die hebben we naar huis gestuurd omdat alle instructies al waren gegeven en de groepjes al waren ingedeeld.
Terwijl de geverfde eieren droogden en ze daarna werden verstopt, vertelden wij het verhaal van Pasen, dat overigens geen van de kinderen kende. Toen ik eenmaal begon te vertellen, wisten deze en gene een beetje over Isa van wie ze wel eens hadden gehoord. Lekker wat gegeten en gedronken, het was een warme dag. En toen snel naar buiten waar ze twee aan twee de eieren mochten zoeken, de kleinsten eerst. Wat een pret!!!
Daarna togen we naar de Umbrellahut waar ons een heel gezonde, heerlijke Benachin stond te wachten. Ook dat was een feest. Veel kinderen kennen de luxe van een kippenpoot alleen mogen opeten niet meer deze dagen.
Nadat iedereen zijn of haar buik had volgegeten, togen we terug naar het HBEC. We hebben vreselijke lol gehad toen we probeerden met een bamboehouder met een citroen erop een rondje om het HBEC te lopen en zo nog wat leuke spelletjes.
Iedereen kreeg naast de educatieve aspecten, een kleinigheidje en een voetbal mee naar huis.
Het was erg leuk om de community van Mariamakunda op deze manier bij elkaar te hebben. Ze maken dit soort educatieve kinderfeestjes niet standaard mee, het zal ze bijblijven denk ik.
En daar gaat het om in het leven, de fijne herinneringen.
We hebben haar leven gevierd
Hoe belangrijk fijne herinneringen zijn, ervaarde ik de volgende morgen…
Om 6.51uur schrok ik wakker uit een hele diepe slaap van mijn mobiel, Marloes stond op mijn scherm.
“Claudette, het gaat niet goed met me, je moet komen, ik kan niet ademen en zweet erg.”
Ik was in de war en nog daas van de slaap en stamelde zoiets als: “Ik kom eraan.”, waarna ze zei: “Vergeet de sleutels niet en doe rustig aan.”. Met knikkende knieën en een hartslag van 500, ging ik op weg, David kwam me spoedig achterna. Aangekomen waren de honden erg blij dat ik er was. Na met trillende handen de sloten en hangsloten te hebben opgemaakt, ademde ik diep in en liep de slaapkamer in. Ze lag te slapen zoals ze altijd lag en al was ze nog warm en bezweet, haar ademhaling was gestopt en ze had geen hartslag meer. Mijn hartsvriendin, de enige die me altijd, zonder oordeel, 100% tot steun was, lag daar zomaar levenloos… Mijn energieke lieve vriendin die niets te veel was, was bezweken. David was er snel, ook voor hem een enorme klap, Marloes is altijd een groot deel van ons leven geweest. En dan begint de mallemolen… Marc, een dierbare vriend, kwam onmiddellijk en gedrieën hebben we de wereldkundig gemaakt van dit ongelooflijke feit….
Marc en ik waren op de hoogte van Marloes haar wensen en hoe alles afgehandeld moest worden. Marloes had meer dan 100 sponsorkinderen voor wie zij zelf of voor andere stichtingen zorgde dat het sponsorgeld goed terecht kwam.
De begrafenis, op 30 april, was een ode aan Marloes haar leven, een viering, het was prachtig en overduidelijk hoe zij haar leven geleefd heeft. Tientallen dankbare, succesvolle studenten, veel vrienden en kennissen vertelden met allen een bijzonder en uniek verhaal over hoe Marloes hun leven positief beïnvloedde.
Gelukkig hebben we alle projecten en sponsorkinderen met de hulp van andere stichtingen, waaronder ook de onze, Twente voor Gambia en een vriendin van Marloes die haar werk voor alle kinderen overgenomen heeft, door kunnen laten lopen.
Fijne dingen
En voor mij werd alles anders… Marloes en ik spraken iedere morgen en iedere avond, we namen de dag samen door en vertelden elkaar de leuke en stomme dingen, heerlijk en uniek…. We waren nooit uitgepraat! Daarom waren we ook de afgelopen 22 jaar iedere zaterdagmiddag samen. Sya, mijn biologische moeder in Italië, die ook plotseling overleed op 5 februari jl. en Marloes hadden beiden een belangrijke rol in mijn leven van niet aflatende emotionele steun, enthousiasme voor alles waar ik me voor inzette en een relatie waarin oprechtheid geen grenzen kende. En plots staat dan alles in een ander daglicht… Het afscheid moeten nemen overkomt ons allemaal, het accepteren is een aspect en ook het vormgeven van je nieuwe leven waarin je de kleurrijkheid van de vriendschappen kan proberen te vieren door de kleine dingen. Ik heb van Marloes twee kristallen die zij voor haar raam had staan en als de zon erdoor schijnt, schittert de herinnering ermee mijn kantoor en huis in! Van Sya heb ik een spiegeltje aan de muur met een lachend masker ergens uit Afrika ernaast. Fijne dingen!
Liters AMS voor verbrande paarden
Een hulpvraag kwam afgelopen zaterdagavond om 23.00uur. The Gambia Horse and Donkey Trust (GHDT) had dringend Aloe Vera Moringa Sheabutter (AMS) crème nodig. Er waren 5 ezels verbrand in Kuntaur, zo ongeveer het laatste dorp van Gambia. Een van de ezels overleed enkele uren later. Dus zondagmorgen naar de fabriek getogen om 10 emmers AMS-crème te maken. Gelukkig hadden we daarvoor thuis voldoende Aloe Vera bladen. Zodra de productie klaar was, kwamen ze het halen. De ezel-patiënten zouden in de nacht getransporteerd worden omdat de hete zon hen anders zou kunnen doen bezwijken. Zes dagen leek het goed te gaan maar helaas overleed de meest verbrande ezel daarna alsnog, de drie resterende doen het goed en worden behandeld met de AMS en verse Aloë oogdruppels.
Daar zijn we weer dankbaar voor, dat we een positieve bijdrage konden leveren. We hebben onmiddellijk een sponsoractie op Facebook ingezet en kregen 19 emmers gesponsord. Dus we hebben GHDT een klein beetje kunnen helpen op die manier.
Kleine Luna…
Een schattig poesje dat voor ons kantoor werd gedropt, kwam onder de poort door kijken wat we allemaal aan het doen waren. Ze zat vol met vlooien maar was allerschattigst dus besloot ik haar te wassen, maar niet te houden. Het is mijn grote angst dat ik mijn dieren niet overleef, dus wil ik geen nieuwe beestjes meer. Een van mijn personeelsleden was op slag verliefd en dolgelukkig dat ze haar mocht meenemen. We spraken af om over 5 maanden een datum te prikken om haar te laten steriliseren. Zondagmiddag, nadat het poesje 4 dagen bij haar was, belde ze in paniek, net thuis van het werk… dat Luna heel snel ademde en heel slap was… ze sliep kort erna in. Een virus…door plots geen moedermelkbescherming meer te hebben, verkeerde voeding… verstopping, ik weet het niet, maar het spijt me erg.
Heerlijk die eerste regen!
De Aloë’s hebben het moeilijk gehad de afgelopen tijd. Ze groeien weinig, worden routinematig te veel bewaterd en te weinig bemest, ondanks vele pogingen tot het veranderen van de routine. We besloten het grootste deel van de planten te verhuizen naar een nieuwe plek. Daar hebben ze weliswaar moeite met de verpoting maar nu is de eerste regen gevallen en dat lijkt ze goed te doen.
Na de eerste regen wordt al het stof van de bomen gewassen, de natuur reageert fantastisch, alles knalt gelijk de grond uit en de wereld om ons heen verandert op slag.
Enthousiaste fans
We zitten volop in de mangojamproductie, ook maken we altijd yoghurt op maandag en donderdag en er zijn inmiddels veel mensen en dieren erg geholpen door onze therapeutische cosmetische producten zoals de Honey Healing Ointment, Moringa Ointments, de AMS-crème en onze Aloë Vera tandpasta. Nieuwe fans komen onze Hair Care crème – die ook een weldaad voor veel huidsoorten blijkt als dag- of body crème – van heinde en verre halen… daar zijn we trots op. Get-Jan heeft prachtige standaards voor onze vele producten in Aluminium tubes gemaakt, het maakt een groot verschil in presentatie en voorkomt de beschadigingen van de tubes.
Het brandwondencentrum is even rustig en dat komt gezien de toestand van de Aloë’s even heel fijn uit.
De dalasi blijft helaas maar vallen…
De dalasi valt bijna met de dag, dat maakt het leven voor veel Gambianen een grote uitdaging. We doen wat we kunnen, ondersteunen waar we kunnen en helpen met het bedenken van oplossingen. We proberen het personeel tot het uiterste de ruimte te geven als ze een ziek familielid moeten verzorgen en we proberen ze moreel en emotioneel te ondersteunen. Ik hoop dat het de bevolking aanzet tot creatieve ontwikkelingen want daar kan nog heel wat winst geboekt worden in deze samenleving.
Busy Bee Nature Residence
Busy Bee Nature Residence wordt met de dag mooier en completer. Je kan er logeren in een prachtige, comfortabele en veilige bungalow, midden in de natuur, op een eigen perceel. Vervoer naar het strand enz. kan worden geregeld en verder kan je er van alles leren en bekijken.
Bekijk ook onze Facebookpagina: (3) Facebook
We zijn ook druk bezig met een website, hierover later meer…
